Sevgili arkadaşım, okuldaşım Kaan Sidar beyin postunu okuyunca gayri ihtiyari ben de okul günlerime döndüm. Hele Ş. Hatıra Şenkon hocanın Boğaziçi’nin Yaşayan Tarihi videosunu seyredince, bir şeyler karalamak farz oldu. Okula 77de girip 82de çıkmıştım, YÖKten evvel mezun olmuştum. Anarşinin tepe noktası ve sonra darbe, oldukça heyecanlıydı tahsil hayatımız. BÜ 77de tek açık okuldu, ondan tercih etmiştim. yoksa İTÜde mühendislik okumak favoriydi o yıllar. Ben üç puanla kaçırınca mühendisliği ikinci tercihim olan işletmede okumuştum. İyi ki de öyle olmuş diyorum.
Son sınıfa geçerken kendimce bakalım ne öğreniyorum diye meslek dersleri müfredat kıyaslaması yapmıştım. İÜ İşletme içerik olarak bizden epeyi az, ABD üniversiteleri ise sair okumalar hariç 1/3 fazla içerik okutuyorlardı. İlk sömester 1.77 olan ortalamamı son sömesterde 3.60a yükseltmiştim. Ama devam konusunda yine de pek başarılı değildim. Fakat sevmiştim “management” mesleğini, daha çok öğrenmek istiyordum kısa sürede. Bunun için master derslerine izleyici olarak katılacaktım. Ders, imtihan yükümlülüğü aynı ama notum sıfır kredi ile çarpılacaktı. Çok istifade ettim bu derslerden.
Ama hala yurtdışında iyi okullarda iyi dersler seçerek tahsil tercih sebebi olmalı. Bu yazdığım için üzülmem mi gerekiyor.
Kaan Sidar beyin paylaşımı: https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:7197470173669314560/